Yağmurun eşsiz sesiyle ürperdim bu sabah, gözlerim yarı açık araftalık hissi… Pencereye vuran her damla bir iz ömrümden, ya kader bilhassa kaza. Kulakları duymayan birine ağıtlar yakmışım, kör bir bedene gökkuşağını anlatmışım gibi. Yahut yürümeyi bilmeyen ayaklara, koşmayı mı öğretiyorum? Kolsuz bedenler hisseder mi, umutlara sarılmanın müthiş yönünü? Koku almasını bilmeyen burun delikleri baharın tadını anlar mı? Ne mümkün! Kalbimi koydum ben de ortaya, Yaradan’ın […]

Ey insanlar: duyun, duyurun; unutmayın, unutturmayın beş dakika alacağım var bu hayattan.    Milli Eğitim ‘aslına sadık kalınarak’ kısaltılmamış bir Tarık Buğra hikayesi borçlu bana.    Çok değil, beş dakika alacağım var zamandan.  Gazze’li, Chopin’li sinüs ve kosinüs teoremli hapisli, isyanlı Oxford ve Edinburgh’lu bağlaç olan “de”  ve ek olan “-ki” li Bir beş dakika verin bana.  Bayram yerinden uzak olsun.    Şimdi öyle sakin […]

Yüreğime aşkın neşr olduğundan beridir, Ekseriyetle seni düşlerim. Bir mahfil yeri yaptım yeryüzünü senin için; Sabah üzerime gün doğdu mu, Ben seni severek ibadetime başlarım. Bilmez misin dilhun yüreğimdeki hasreti? Bir değil bin yıl gözler yolunu! Gözlerime çalınmış gece vaktinin koyuluğu, En çok toprak hatırlatır bana yokluğu. Ben senin bahçelerinde çalışırım gönül tokluğu. Benim gönlümden senden başka kervan geçmez, Yüreğimin bildiğini dilim söyletmez. Aşkın lal […]